فکر خسته

از اینکه هر موقع فکرم درگیر و خسته شده میام اینجا می‌نویسم خوشحال نیستم ولی وقتی می‌بینم بازدیدکننده‌ها عدد صفر رو نشونم می‌دن کمی از این ناراحتی کمتر می‌شه، شایدم بیشتر می‍شه :)))))  نمی‌دونم. فکر به امتحانی که حتی یک کلمه ازش بلد نیستی از آزاردهنده‌ترین فکرهاست، اومدم این چند خط رو بنویسم و بگم شاید بعد 5 سال وبلاگنویسی از سال 90 یا به میلادی، اواخر 2011، بالاخره یک وبلاگ شخصی با مطالب و سلیقه شخصی خودم باز کردم، شاید بگید پس اینجا چیه، شخصی نیست؟ اینجا شخصیه ولی مطلبی داخلش نمی‌نویسم و تمامش خاطره و دلنوشته‌س. امیدوارم پست بعدی که گذاشتم از این دغدغه فکری راحت شده باشم و لینک وبلاگم رو براتون بذارم.